Wydział Farmaceutyczny w wyniku zakończonego procesu ewaluacji jednostek naukowych, Decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 21 maja 2018 roku, uzyskał kategorię naukową A. Decyzja została podjęta w wyniku pozytywnego rozparzenia odwołania Wydziału od kategorii przyznanej w październiku 2017 roku. Ten niewątpliwy sukces jest okazją do szerszych refleksji związanych z rozwojem naszego Wydziału Farmaceutycznego. Śledząc historię Wydziału można wyróżnić kilka kluczowych lat. Na pewno są nimi:
- 1984 rok – utworzenie decyzją Ministra Zdrowia Wydziału Farmaceutycznego
- 1988 rok – rozpoczęcie kształcenia na kierunku analityka medyczna
- 2002 rok – rozpoczęcie kształcenia na kierunku farmacja
- 2006 rok – oddanie do użytku Budynku Wydziału Farmaceutycznego.
Rokiem wyjątkowo dobrze wpisującym się w historię rozwoju Wydziału będzie też rok 2018 i to z kilku powodów:
- Mimo bardzo silnej konkurencji Wydziałów szybko zwiększających swoje osiągnięcia naukowe i potencjał twórczy, naszemu Wydziałowi udało się pozostać w grupie Wydziałów o kategorii naukowej A. Wydziały były oceniane według 4 kryteriów: (1) osiągnięcia naukowe i twórcze, (2) potencjał naukowy, (3) praktyczne efekty działalności naukowej, (4) pozostałe efekty działalności naukowej. Najwyższą ocenę Wydział uzyskał za osiągnięcia naukowe (publikacje i patenty): 80,97. Jest to ocena bardzo bliska tej, jaką w ramach tego kryterium uzyskały: Wydział Farmaceutyczny Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku (81,32) oraz Wydział Farmaceutyczny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego (81,18). Porównując te oceny z ocenami uzyskanymi w roku 2013 (57,77 - nasz Wydział, 62,44 - Wydział Farmaceutyczny w Białymstoku, 56,15 - Wydział Farmaceutyczny w Warszawie) zauważamy, że w przypadku wszystkich Wydziałów nastąpił znaczący przyrost osiągnięć publikacyjnych i innowacyjnych (patenty) i nasz Wydział z sukcesem dorównał dużemu tempu przyrostu tych osiągnięć.
- Został zakończony proces pozyskiwania przez nasz Wydział praw akademickich. Jeszcze w poprzedniej ocenie parametrycznej (2013) nasz Wydział był jedynym (wśród Wydziałów Farmaceutycznych i wśród Wydziałów UMK), który nie miał uprawnień do nadawania stopni naukowych. Systematyczne działania podejmowane przez Wydział powodowały, że te uprawnienia były kolejno naszemu Wydziałowi przyznawane i ten proces przyznawania uprawnień był zwieńczony w 2018 roku przyznaniem uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego nauk farmaceutycznych. Staliśmy się w ten sposób Wydziałem, który posiada dwa uprawnienia do nadawania stopnia doktora i dwa uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego.
- Rok 2018 będzie też najprawdopodobniej rekordowym w pozyskiwaniu zewnętrznych środków na badania naukowe i rozwój Wydziału. W ciągu tylko pierwszych pięciu miesięcy czworo pracowników Wydziału pozyskało granty NCN na łączną kwotę ponad 6 mln zł. W 2018 roku Wydział pozyskał też 8 mln zł na doposażenie infrastruktury naukowo-badawczej z Urzędu Marszałkowskiego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko Pomorskiego. Z powodzeniem Wydział zaczął w 2018 roku realizować program „Farmaceuta – zawód z przyszłością” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza-Edukacja-Rozwój 2014-2020. Studenci kierunku farmacja w ramach tego programu podnoszą zawodowe umiejętności praktyczne uczestnicząc w wysokiej jakości programie stażowym. Aktualnie pracownicy Wydziału realizują (wraz z grantami pozyskanymi w latach poprzednich) 16 grantów (w tym 14 grantów NCN, jeden grant NCBiR oraz jeden grant RPO) o łącznej wartości 22 200 000 zł. Są złożone wnioski o kolejne granty.
- Pracownicy wykazują dużą staranność w publikowaniu w wysokopunktowanych czasopismach pozyskując w ten sposób stypendia Rektora za publikacje.
Wymienione wyżej osiągnięcia: kategoria naukowa A, pełnia uprawnień do nadawania stopni naukowych w dwóch dyscyplinach, duża skuteczność w pozyskiwaniu grantów oraz przyrost wysokopunktowanych publikacji, pozwalają przypuszczać, że Wydział w pełni sprosta wyzwaniom doskonałości naukowej wprowadzanej tzw. Ustawą 2.0 (nazywaną też Konstytucją dla Nauki).